Gliński: Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej jest zadośćuczynieniem wobec zapomnianego fragmentu dziedzictwa
27 czerwca 2020Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej został powołany nieprzypadkowo; to jest pewna powinność i zadośćuczynienie wobec tego fragmentu polskiego dziedzictwa narodowego, który był szczególnie prześladowany i zapomniany – powiedział w czwartek wicepremier, minister kultury Piotr Gliński.
W czwartek na Zamku Królewskim w Warszawie odbył się briefing prasowy i uroczystość powołania Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. R. Dmowskiego i I.J. Paderewskiego.
„W lutym tego roku powołaliśmy Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego. Okres pandemiczny spowodował, że dopiero dzisiaj możemy powołać członków Rady Instytutu. Rada, która jest ciałem dość istotnym, bo ono ma nie tylko doradzać i wspierać funkcjonowanie Instytutu, ale także jest pewnym symbolem odnoszącym się właśnie do dorobku myśli narodowej czy chrześcijańsko-demokratycznej” – powiedział wicepremier Gliński.
Jak mówił, Rada Programowa składa się z „wybitnych postaci, które są postaciami niekiedy symbolicznymi, z wielkimi zasługami dla właśnie owego dziedzictwa, dla ruchu narodowego i chrześcijańsko-demokratycznego”.
Podkreślił, że „Instytut został powołany nieprzypadkowo”. „To jest pewna powinność i zadośćuczynienie wobec tego fragmentu polskiego dziedzictwa narodowego, który był szczególnie prześladowany i szczególnie zapomniany” – ocenił minister kultury. „Myślę, że w dużej mierze intencjonalnie” – dodał.
Zaznaczył, że „Polska musi dbać o różne skrzydła, o różne fragmenty swojego dziedzictwa intelektualnego, politycznego, społecznego”.
Dyrektor Instytutu, prof. Jan Żaryn zapowiedział utworzenie Funduszu Patriotycznego, który jest inicjatywą rządu i będzie „pod ochronnym parasolem prezydenta”. Ma on gromadzić środki na rzecz różnorodnych inicjatyw m.in. naukowych, edukacyjnych z obszaru katolicyzmu społecznego oraz dziedzictwa obozu narodowego.
Polecane
Panele dyskusyjne
„Sprawa najważniejsza z ważnych. «Młodzi» obozu narodowego wobec kwestii ukraińskiej 1932–1944”
