NA 100-LECIE URODZIN ŚW. JANA PAWŁA II
26 maja 2020
Papież i Biskup Rzymu
18 V 1920 Wadowice – 2 IV 2005 Watykan
(obrazek z okazji kanonizacji, Roma, 27.04.2014)
18 maja obchodziliśmy 100-lecie urodzin niezwykłego człowieka, nie tylko pierwszego Papieża-Polaka, nie tylko ulubionego i powszechnie kochanego przez tyle narodów na całym świecie, ale przede wszystkiem człowieka wielkiej nadziei – Świętego Nadziei. Ten właśnie przekaz Nadziei pokładanej w Bogu był najsilniejszym akcentem Jego całego tak doniosłego pontyfikatu.
Kiedyś był skromnym i bardzo wsłuchującym się w głosy innych, księdzem-pasterzem ludzi młodych w czasach stalinowskich w Polsce. O świętym Janie Pawle II napisano już wiele, w tym miejscu należy wspomnieć wielkie biografie napisane przez dwóch jak odmiennych pisarzy: amerykańskiego filozofa i teologa katolickiego George’aWeigel’a p.t. Świadek nadziei – Biografia papieża Jana Pawla II[1]i francuskiego, jakże od niego odmiennego, ale też świetnego dziennikarza Bernarda Lecomte p.t. Pasterz[2]. Obaj znawcy pióra pracowali równocześnie i często spotykali się, prowadząc niełatwe prace źródłowe nad tak wielowymiarową postacią Karola Wojtyły, kiedyś młodego człowieka, księdza, który wyrósł pod opiekuńczą ręką Księcia Niezłomnego,Adama Stefana Kardynała Sapiehy, potem biskupa, arcybiskupa metropolity krakowskiego, kardynała, a wreszcie pozornie opuszczającego tak bliską mu Ojczyznę, nowego Pasterza całego świata – Jana Pawła II.
Biografie te powstały za życia Jana Pawła II i nie ma w nich jeszcze następnego wymiaru już po beatyfikacji i po kanonizacji. Jak sam Jan Paweł II powiedział, że Weigel jawi się przy Lecomte jako biograf dworski, a Lecomte przy Weiglu jako biograf żurnalista. Przeczytałem jedynie fragmenty dzieła Weigla, oraz biografii Lecomte.George Weigel wydaje się dla mnie lepiej odbierający i przedstawiający bogactwo postaci Karola Wojtyły, w różnych momentach Jego niezwykłego życia. Życia człowieka przede wszystkiem nieustannej pracy i modlitwy. Nie natrafilem dotąd na biografię napisaną w tym wymiarze jak te dwie ostatnie – przez polskiego autora. A przecież wpływ św. Jana Pawła II był przemożny na sprawy polskie, na doprowadzenie do upadku komunizmu, na powstanie ruchu Solidarności i innych ożywczych ruchów, co trwa po dzień dzisiejszy.
Jan Paweł II był świadkiem ostrego starcia cywilizacji miłości z cywilizacją śmierci. Cywilizacji ludzkiej z cywilizacją nieludzką, chociaż ta nie może być nawet nazwana cywilizacją.
Literatura istnieje zawsze jako odbicie danej wspołczesności – dzisiaj bardzo skarlała. To shańbienie nie dotyczy li tylko literatury czy współczesnej pseudo-sztuki. Na tle tych czasów, być może ostatecznych, czasów nowego starcia Dobra ze Złem – jaśnieje postać niezwykłego polskiego świętego. Jan Paweł II nie tylko chciał zrozumieć świat, ale pragnął tchnąć w niego nowego ducha. Przekaz Jego nauki był uniwersalny, ale również bardzo polski, ponieważ wyrósł wśród nas, był jednym z nas, z nami przeżywal ten świat.Nie było w historii papieża, który napisał tak dużo encyklik, adhortacji i listów apostolskich. Za Jego pontyfikatu zakończono wiele procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. Był to skomplikowany proces odnowy Kościoła, dowartościowania wielu kościołów lokalnych i narodowych przez podróże apostolskie, chociaż nie pozbawiony wielu momentów trudnych. Jan Paweł II był jednak zawsze wierny wartościom fundamentalnym, które wyznawał. Centralnym punktem Jego nauki była relacja człowieka z Bogiem.
Arcybiskup Metropolita Krakowski(1867 – 1951)
(fot. z 1930, autor nieznany, CAF Sygnatura: 1-R-161)
Stosunkowo już dawno, dostałem jako podarunek małą książęczkę p.t. Rozważania o istocie człowieka Karola Wojtyły[3]. Przypadkowo przetrwał w maszynopisie, wykład młodziutkiego księdza Wojtyły, wikarego w kościele św. Floriana, na placu Jana Matejki (pięknie zachowany zespół barokowy) i został wydany po wielu latach w formie książkowej. Składa się on z czterech rozdziałów: Podstawy naszej wiedzy o człowieku – Uwagi wstępne, Rozdział analityczny, Rozdział syntetycznyi Rozdział teologiczny.
Ten personalistyczny wykład z pozycji antymarksistowskich, o istocie człowieka świadczy niezwykle o młodym księdzu Wojtyle i jest odzwierciedleniem Jego późniejszych badań fenomenologicznych. Jest też zapowiedzią późniejszej Jego wielkości jako chrześcijańskiego myśliciela. Wielkości nie poznanej jeszcze przez nas zupełnie, wielkości jeszcze w pełni nie ujawnionej.
w latach 1949 – 1951pracował w nim jako wikariusz ks. Karol Wojtyła i tu rozpoczął swoją działalność
jako duszpasterz akademicki. W skarbcu kościelnym obok relikwii św. Floriana (rycerza-męczennika, sprowadzonych z Rzymu) i św. Jana Pawła II,jest przechowywany relikwiarz Henryka de Bode, komtura krzyżackiego, zdobyty przez Władysława Jagiełłę i przez niego ofiarowany)
(fot. Zymunt Put, Zetpeo202)
Dzisiaj w 100-lecie urodzin św. Jana Pawła II, kiedyś ks. Karola Wojtyły warto na koniec przytoczyćJego słowa, które są też jak gdyby podsumowaniem całego pontyfikatu:
Nie lękajcie się, otwórzcie drzwi Chrystusowi!
Przytaczam je też w innych językach:
Non abbiatepaura.
Aprite, anzi, spalancate le porte a Cristo!
Do not be afraid.
Open wide the doors for Christ.
N’ayez pas peur. Au contraire,
ouvrez grand les portes au Christ.
No temáis! Abrid, mas todavia,
Abrid de par en par puertas a Cristo.
Habtkeine Angst, die Türeweitfür Christus
zuöffnen, fürchteteuchnicht!
Aleksander Maciej Jabłoński
Ottawa, Ontario, Canada
16 maja 2020
[1]George Weigel – Świadek nadziei – Biografia papieża Jana Pawla II, wyd. Znak, Kraków 2000. (oryginałangielski, Witness to Hope. The Biography of Pope John II, Arnoldo Mondadori, Milano1999.).
[2]Bernard Lecomte – Pasterz, wyd. Znak, Kraków, 2007. (oryginałfrancuski, Jean Paul II, Éditions Gallimard, Paris 2003.).
[3]Karol Wojtyła – Rozważania o istocie człowieka, wyd. WAM, Kraków 2003.
Polecane
Panele dyskusyjne
Kardynał Stefan Wyszyński, „Dzieła zebrane”, t. XXIII (styczeń-czerwiec 1969)
