16 sierpnia – 76 lat temu w Powstaniu Warszawskim polegli poeci Tadeusz Gajcy i Zdzisław Stroiński

Poznali się w 1941 r. na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego. Stroiński (ur. 1921) wprowadził Gajcego (ur. 1922) do konspiracyjnej organizacji Konfederacja Narodu założonej z inicjatywy działaczy Obozu Narodowo-Radykalnego „Falanga”. Obaj współpracowali z wydawanym w podziemiu miesięczniku „Sztuka i Naród”, w którym publikowali swoje wiersze i artykuły.

25 maja 1943 r. wraz z poetą Wacławem Bojarskim (ur. 1921) brali udział w akcji złożenia pod pomnikiem Kopernika wieńca z biało-czerwoną szarfą i napisem „Genialnemu Polakowi, Mikołajowi Kopernikowi, w 400-ną rocznicę śmierci – Podziemna Polska”. W wyniku interwencji policjanta i ostrzelania przez patrol niemieckiej żandarmerii Wacław Bojarski został śmiertelnie ranny, a Zdzisław Stroiński aresztowany. Gajcemu udało się uciec.

Po wybuchu powstania służyli w Dywizjonie Motorowym AK por. „Bartkowskiego”, broniąc 7-piętrowej oficyny stojącej przy nieistniejącej już dzisiaj ul. Przejazd nr 7 (obecnie miejsce kina „Muranów” przy ul. gen. Andersa). 16 sierpnia zginęli w potężnej eksplozji ładunków podłożonych przez niemieckich saperów.Ciała poetów-powstańców zostały ekshumowane przez rodziny wiosną 1946 r. i pochowane na cmentarzu Powązki Wojskowe (kwatery 27A-7-24 i B8-6-41).