2 grudnia – 107 lat temu urodził się Włodzimierz Sznarbachowski

Poeta, dziennikarz, publicysta. Członek ONR-Falanga, pracownik rzymskiej Delegatury Rządu RP na Uchodźstwie, po wojnie działacz PPS i współpracownik Radia Wolna Europa.

Urodził się w Petersburgu. Po rewolucji wraz z rodzicami przeniósł się do Warszawy, gdzie ukończył Gimnazjum Górskiego i Wydział Prawa UW. Na studiach zaangażował się w działalność społeczno-polityczną. Był członkiem organizacji katolickiej Juventus Christiana, Konfederacji Filarecja i (od 1933) Młodzieży Wszechpolskiej. Na spotkaniu Obozu Wielkiej Polski w kinie „Urania” poznał Bolesława Piaseckiego, z którym związał się politycznie na długie lata. W kwietniu 1934 r. wstąpił do ONR-u, a 6 lipca t.r. został aresztowany i wraz z czołowi działaczami Stronnictwa Narodowego (SN) i ONR osadzony w Berezie Kartuskiej, gdzie zachorował na gruźlicę. Po kilku miesiącach izolacji stał się aktywnym działaczem RNR „Falanga”.

Po wybuchu wojny zaangażował się (skutecznie) uwolnienie aresztowanego przez Niemców Bolesława Piaseckiego. W końcu grudnia 1939 r. wyjechał do Rzymu. Podjął pracę nauczyciela w miejscowości Pollone w Piemoncie. Od . 1941 r.działał w rzymskiej Delegaturze Rządu RP na Kraj i studiował na Uniwersytecie La Sapienza. Wiosną 1945 r. jako cywilny pracownik II Korpusu na prośbę mjr. Józefa Czapskiego podjął się redakcji kwartalnika literacko-polityczny „Iridion”. Blisko współpracował z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim.

Podczas wojny przeszedł polityczną metamorfozę. Wstąpił do tajnej Włoskiej Partii Socjalistycznej, a w 1946 r. do działającej na emigracji PPS Adama Ciołkosza. W emigracyjnym parlamencie (Radzie Narodowej) stał na czele partyjnego klubu.

W sierpniu 1952 r. osiedlił się w Monachium, podejmując pracę w rozgłośni polskiej Radia Wolna Europa. Posługując się pseudonimem Jan Romanowski współpracował z RWE aż do 1989 r. Był autorem tysięcy programów, prowadził audycję „Listy do komunisty”.

W prasie emigracyjnej publikował wiersze, w latach 80.tych wydawane w formie tomików. Po 1989 r. publikował w „Tygodniku Powszechnym” . Długie lata przyjaźnił się ze Stefanem Kisielewskim. W 1997 w Londynie ukazały się pamiętniki p.t. „300 lat wspomnień”.

Zmarł 24 stycznia 2003 r. w Locarno. Spoczywa w grobowcu rodzinnym żony w piemonckim Pollone.