25 sierpnia – 115 lat temu urodziła się św. (Maria) Faustyna Kowalska

s. Maria Faustyna Kowalska, właśc. Helena Kowalska (1905-1938) zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mistyczka, stygmatyczka, święta Kościoła katolickiego.

Była córka rolnika spod Łęczycy. Po ukończeniu trzech klas musiała zrezygnować z edukacji, aby pracą służącej, opiekunki i ekspedientki w Aleksandrowie Łódzkim, w Łodzi i Warszawie zarabiać na utrzymanie licznego rodzeństwa, a później na posag umożliwiający przyjęcie do zakonu.

1 sierpnia 1925 rozpoczęła postulat w warszawskim domu Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przy ul. Żytniej. W latach 1926-1928 odbywała nowicjat w podkrakowskich Łagiewnikach. Po złożeniu ślubów zakonnych odwiedzała domy w Wilnie, Warszawie i Kiekrzu k/Poznania. W latach 1930-1931 przebywając w klasztorze w Płocku doznała pierwszych objawień Jezusa Miłosiernego, który polecił jej stworzenie obrazu z podpisem: „Jezu, ufam Tobie” i ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego obchodzonego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.

W Wilnie, gdzie przebywała w latach 1933-1936 spotkawszy swojego duchowego powiernika, ks. Michała Sopoćkę (beatyfikowanego w 2008 r.), zaczęła za jego namową prowadzić, nazywany później „Dzienniczkiem”, szczegółowy zapis swych objawień, stanów mistycznych, wizji, proroctw i modlitw, a także wskazówek dotyczących nowych form kultu Miłosierdzia Bożego – jako jedynego ratunku dla świata i człowieka. Ich materializacją stał się pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego namalowany podług wskazówek s. Faustyny w 1934 r. przez Eugeniusza Kazimirowskiego (słynniejsza wersja „łagiewnicka” namalowana została dekadę później przez Adolfa Hyłę).

W 1936 r. s. Faustyna przybyła do Łagiewnik i przebywała tam aż do śmierci. Chorowała na gruźlicę, leczyła się w Prądniku i w Rabce. Zmarła 5 października 1938 r. Jej doczesne szczątki spoczywają w sarkofagu-relikwiarzu na ołtarzu pod słynącym łaskami obrazem „Jezu ufam Tobie”.

Przyjęcie form nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego długo spotykało się ze sprzeciwem. W latach 1959 r. Kongregacja Świętego Oficjum dysponując błędnym tłumaczeniem rękopisu zabroniła publikacji „Dzienniczka” i nakazała usunięcie z kościołów obrazów Chrystusa namalowanych podług jej wskazówek. Jakkolwiek w 1968 r. Kongregacja ds. Świętych oficjalnie otworzyła proces beatyfikacyjny, wspomniane zakazy zniesiono dopiero w kwietniu 1978 r. na prośbę kard. Karola Wojtyły, który już jako papież Jan Paweł II wyniósł s. Faustynę na ołtarze (w 1993 r. jako błogosławioną, a w 2000 r. jako świętą). Przypadającą na niedzielę po Wielkanocy uroczystość kanonizacji została ogłoszona świętem Miłosierdzia Bożego.