27 października – 65 lat temu został zamordowany ppor. Władysław Dubielak

Żołnierz Związku Walki Zbrojnej, AK i dowódca oddziału Ruchu Oporu Armii Krajowej na zachodnim Mazowszu.

Pochodził z rodziny rolniczej. Ukończył szkołę powszechną w Dobrzykowie k. Gostynina, w 1938 r. rozpoczął naukę w płockim gimnazjum im. Małachowskiego. We wrześniu 1939 r. uczestniczył w walkach jako 15-letni ochotnik. Od 1940 r. działał rodzinnym rejonie ZWZ, a potem AK.

Po wkroczeniu sowietów na rozkaz komendanta rejonu AK objął funkcję komendanta posterunku MO w Dobrzykowie, w grudniu 1945 r. zdezerterował i sformował 30 osobowy oddział Ruchu Oporu Armii Krajowej (ROAK) o kryptonimie „Rybitwa”, który przez rok dawał się we znaki komunistom w okolicach Gostynina, Sochaczewa i Łowicza.

11 kwietnia 1947 r. ujawnił się po amnestii i przeprowadził się do Wrocławia, gdzie pracował jako inkasent prądu. 5 września 1949 r. zbiegł do Berlina Zachodniego i w marcu 1950 r. nawiązał współpracę z wywiadem rządu emigracyjnego i z wywiadem brytyjskim zajmując się organizacją dróg przerzutu agentów do Polski i zbieraniem informacji od uciekinierów z kraju.

10 września 1954 r. został aresztowany w Berlinie Wschodnim przez Stasi i cztery dni później przekazany władzom bezpieczeństwa PRL.

4 czerwca 1955 r., po dwudniowym procesie, Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie skazał go na śmierć. Wyrok został wykonany w więzieniu mokotowskim. Był jedną z ostatnich ofiar komunistycznych zbrodniarzy sądowych zamordowanych z przyczyn politycznych w więzieniach PRL. Miejsce jego spoczynku nie jest znane.