28 marca – 141 lat temu urodził się ks. Władysław Wójcik (1880-1940)

Duchowny katolicki, męczennik, Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Urodził się w Golcowej koło Brzozowa. W 1904 r. ukończył gimnazjum w Rzeszowie i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. W 1911 r. przyjął święcenia kapłańskie. Był wikarym w Rakszawie koło Łańcuta i w Boryni nad Stryjem, a od 1924 r. proboszczem w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagórzu. Po kilku latach pracy duszpasterskiej otrzymał tytuł kanonika.

Zapisał się w pamięci zagórzan jako dobry duszpasterz. Należał do organizacji społecznych, oświatowych i charytatywnych. Był kapelanem miejscowego TG „Sokół”. Nacechowana altruizmem posługa zjednała mu także szacunek wiernych greckokatolickich i miejscowych Żydów.

Po klęsce wrześniowej zaangażował się w pracę konspiracyjną. Uczynił z swej plebanii punkt przerzutowy dla oficerów i osób cywilnych usiłujących przedostać się na Węgry. Niejednokrotnie osobiście przeprowadzał uciekinierów do dalszych placówek.

Mimo ostrzeżeń niemieckiego oficera, sugerującego mu opuszczenie Zagórza, został w swojej parafii, tłumacząc „co to ja byłbym za pasterz, gdybym swoje owce zostawił”. Został aresztowany 14 kwietnia 1940 r. przez Gestapo za sprawą donosu policji ukraińskiej.

Więziony w Sanoku i Tarnowie, trafił ostatecznie do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie został skierowany do prac przy regulacji Soły.

Zginął 20 października 1940 r. zepchnięty do rzeki przez strażnika podczas próby napicia się wody.

Jest jednym z 122 polskich duchownych męczenników z okresu II wojny światowej, wobec których 17 września 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny.