29 września – 114 lat temu urodził się Franciszek Krawczykowski

Ppor. Wojska Polskiego, żołnierz ZWZ-AK i struktur wywiadowczych NSZ. Harcerz i nauczyciel.

Pochodził we wsi Przystań koło Kalisza. Ukończył szkołę w Liskowie i Seminarium Nauczycielskie w Słupcy, gdzie angażował się w działalność harcerską. W latach 1934-1935 uczył się w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, we wrześniu 1938 r. odbył kurs dla oficerów w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii.

We wrześniu 1939 r. w stopniu podporucznika pełnił funkcję dowódcy pododdziału. Do kwietnia 1940 r. działał w Związku Walki Zbrojnej na terenie Lwowa i Warszawy. Ukończył wówczas studia prawa na tajnych kompletach. Od marca 1941 r. służył w sztabie w Obwodzie Opoczno ZWZ.

Od lipca 1943 r. związał się ze służbą wywiadowczą Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ-ZJ, Związek Jaszczurczy) pełniąc funkcje dowódcze w Komendzie Głównej, od września 1944 r. w Okręgu Częstochowa, od marca 1945 r. w Okręgu Poznań jako podwładny kpt. Stanisława Kasznicy i stworzonej przez niego Armii Polskiej (struktury wywiadowczej NSZ).

Aresztowany w Poznaniu przez UB w lipcu 1945 r. otrzymał wyrok 10 lat i trafił do więzienia we Wronkach, skąd wyszedł na mocy amnestii w marcu 1947 r. i wyjechał na Górny Śląsk. W lipcu 1949 r. został zatrzymany ponownie w Chorzowie przez funkcjonariuszy UB dowodzonych przez oficera NKWD. Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego dysponowało tym razem bogatą dokumentacją jego działalności w wywiadzie antykomunistycznym NSZ. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie orzekł karę śmierci, która została wykonana 1 lipca 1952 r. w więzieniu na Mokotowie.