30 kwietnia – 128 lat temu urodził się Jan Szulik (1893-1942)

30 kwietnia 2021

Powstaniec śląski, działacz społeczny i polityk chadecki. Poseł na Sejmu Śląski oraz Sejm II RP. Ofiara KL Auschwitz.

Urodził się w Bottrop w Zagłębiu Ruhry, gdzie jego ojciec – emigrant zarobkowy pracował w kopalni. Jeszcze przed I wojną światową powrócił z rodziną do Biertułtowa (ob. dzielnicy Radlina). Wraz z braćmi został członkiem wielu organizacji katolickich oraz patriotycznych pielęgnujących na Śląsku polskie tradycje narodowe. Należał do tzw. dwunastki elsów, członków tajnego koła samokształceniowego „Eleusis”, założonego w Biertułtowach w 1908 r. przez Maksymiliana Basistę oraz do jawnie działającego w powiecie rybnickim Związku Katolickich Robotników p.w. św. Józefa propagującego hasła abstynenckie. Podczas rozbierania naboi karabinowych utracił 3 palce i nie brał udziału w I wojnie światowej. Po jej zakończeniu pracował w kopalni „Charlotte” w Rydułtowach obsługując maszynę wyciągową.

W 1919 r. został członkiem komisariatu plebiscytowego w Raciborzu. W trzecim powstaniu śląskim służył w kompanii wartowniczej w Radlinie-Głożynach. Tam też w 1925 r. postawił dom, w którym zamieszkał wraz z rodziną.

Od 1928 roku pełnił urząd wójta Czernicy koło Rydułtów. Był jednocześnie prezesem chrześcijańskich związków zawodowych w powiecie rybnickim. W 1930 r. rozpoczął działalność parlamentarną. Został wybrany posłem na Sejm Śląski oraz posłem na Sejm III kadencji RP (1930-1935), w którym reprezentował klub Chrześcijańskiej Demokracji. Dał się poznać jako żarliwy obrońca interesów robotniczych.

Po wygaśnięcia mandatu sympatyzował ze chadeckim Stronnictwem Pracy, lecz wycofał się z życia politycznego. Założył firmę transportową „Żuk – Szulik”, w której zatrudniał około 50 pracowników.

W drugim dniu okupacji niemieckiej został prewencyjnie aresztowany i zamknięty w piwnicach Urzędu Gminnego w Radlinie, które opuścił po trzech dniach i zaangażował się w pracę konspiracyjną w organizacji Gintera Kraszyny z Rydułtów. Gdy w maju 1942 r. przy zatrzymanym dowódcy znaleziono listę jej członków, Jan Szulik został aresztowany ponownie i 10 sierpnia 1942 r., po trzymiesięcznym pobycie w więzieniu w Rybniku i ciężkim śledztwie, przekazany do KL Auschwitz, gdzie zmarł po miesiącu „na zapalenie mięśnia sercowego”.

Autor: Redakcja IDMN