5 października – 147 lat temu urodził się Alfred Chłapowski (1874-1940)

Ziemianin, ekonomista, działacz gospodarczy, polityk chrześcijańsko-narodowy i dyplomata.

Urodził się w rodzinnym majątku Bonikowo w Wielkopolsce. Po ukończeniu poznańskiego gimnazjum (1893) studiował ekonomię i prawo na uniwersytetach w Berlinie, Paryżu i Halle. W 1899 r. uzyskał w Monachium doktorat nauk ekonomicznych.

Po objęciu rozległych dóbr w pow. kościańskim rozpoczął działalność społeczną a także polityczną w Chrześcijańsko-Narodowym Stronnictwie Rolniczym. Należał do współzałożycieli czasopism „Praca” (Poznań) i „Gazeta Polska” (Kościan 1897), a także Stowarzyszenia „Straż” (1905). W latach 1904-09 był polskim posłem do Reichstagu. Od 1905 działał w Towarzystwie Kółek Rolniczych.

Podczas I wojny światowej kierował w Serbii i Macedonii szpitalami Zakonu Maltańskiego, którego był członkiem. W 1918 został delegatem na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu. Po odzyskaniu niepodległości zakładał Związek Producentów Rolnych oraz Bank Cukrowy.

W 1922 r. został wybrany posłem na sejm z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej. Po kolejnym rządowym przesileniu, dnia 7 października 1923 r. wszedł do II gabinetu Wincentego Witosa jako minister rolnictwa.

W latach 1924-1936 pełnił funkcję ambasadora RP we Francji. W ciągu ponad dwunastoletniej służby dyplomatycznej nawiązał bliskie stosunki z wieloma osobistościami świata politycznego. Cieszył się przyjaźnią Ignacego Paderewskiego.

Aresztowany przez Niemców w pierwszych dniach II wojny światowej trafił do szpitala w Kościanie, gdzie aż do śmierci 19 lutego 1940 r. był trzymany pod strażą i przesłuchiwany.