70. rocznica śmierci Zofii Kikor-Kiedroniowej

70 lat temu, 15 czerwca 1952 r. zmarła Zofia Kirkor-Kiedroniowa – nauczycielka i działaczka społeczna.

Urodziła się 14 maja 1872 r. w Borowie w rodzinie szlacheckiej. Była córką Feliksa i Stanisławy z domu Mittelstaedt, była siostrą Władysława i Stanisława Grabskich. Otrzymała bardzo staranne wykształcenie – w Warszawie skończyła pensję dla panien. Następnie studiowała i ukończyła tzw. Uniwersytet Latający i zdała egzamin rządowy na nauczycielkę matematyki.

W wieku 21 lat została po raz pierwszy aresztowana, co było związane z działalnością polityczną jej braci. W czasie studiów na Latającym Uniwersytecie, za pracę w kółkach socjalistycznych, została ponownie aresztowana i skazana na trzy lata zesłania. Po powrocie w 1896 r. wyszła za mąż za poznanego tam studenta medycyny, Dymitra Kirkora. Zamieszkali w Krakowie, gdzie Zofia nadal udzielała się społecznie.

1 sierpnia 1905 r. poślubiła drugiego męża Józefa Kiedronia (w II RP ministra handlu i przemysłu). Od 1905 do 1920 r. przebywała na Śląsku Cieszyńskim. Została działaczką Macierzy Szkolnej Śląska Cieszyńskiego, a od 1918 do 1920 r. była członkinią Rady Narodowej Śląska Cieszyńskiego. Działała w Lidze Narodowej oraz należała do Narodowej Organizacji Kobiet.

W 1932 r. – po śmierci drugiego męża – ostatecznie wycofała się z życia publicznego. W czasie powstania warszawskiego przebywała w Warszawie. W 1945 r. przeniosła się do Borowa, gdzie zrekonstruowała swoje pamiętniki, które zaginęły w powstaniu. Zmarła 15 czerwca 1952 r.