8 kwietnia – 137 lat temu urodził się bł. ks. Kazimierz Gostyński (1884-1942)

8 kwietnia 2021

Duchowny katolicki, pedagog, współorganizator lubelskiej oświaty i opiekun harcerstwa, męczennik za wiarę i błogosławiony Kościoła katolickiego.

Był synem powstańca styczniowego, znanego przemysłowca, współzałożyciela Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum w 1904 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie i cztery lata później przyjął święcenia kapłańskie. Dalsze studia odbywał na Wydziale Teologii Moralnej Uniwersytetu w Innsbrucku.

Od 1912 r. rozpoczęła się jego wielka przygoda z lubelskim szkolnictwem. Posiadał wielki talent pedagogiczny i pasję społecznika. Początkowo był rektorem kościoła św. Piotra w Lublinie (pierwotnie bernardynek), profesorem seminarium i jednocześnie prefektem Gimnazjum im. Stanisława Staszica. W 1915 r., gdy został wybrany prezesem miejscowej Macierzy Szkolnej, utworzył oddział Polskiego Zrzeszenia Nauczycieli i założył gimnazjum męskie im. Jana Zamoyskiego (był tam dyrektorem do 1933). W 1921 r. był inicjatorem kolejnej oświatowej placówki: Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. Unii Lubelskiej. Został szambelanem papieskim (1922) i kanonikiem kapituły katedralnej (1925).

W latach 1933-1935 zajmował stanowisko wicedyrektora, a następnie dyrektora Gimnazjum Biskupiego w Lublinie (za jego kadencji powstał nowy gmach „Biskupiaka”). Od 1935 r. był rektorem kościoła powizytkowskiego Matki Boskiej Zwycięskiej, który stał się duchowym ośrodkiem lubelskiej inteligencji.

Wspierał Towarzystwo Przyjaciół Uczącej się Młodzieży, tworzył system pomocy stypendialnej dla uczniów z uboższych rodzin, współorganizował również Lubelską Drużynę Harcerską tzw. „Czarną Czwórkę”.

Po wybuchu II wojny, w listopadzie 1939 r. odprawił Mszę św. za Ojczyznę z okazji Święta Niepodległości. W ramach lubelskiej „Intelligenzaktion” 11 stycznia 1940 r. został aresztowany i uwięziony na Zamku Lubelskim. Po półrocznym pobycie przewieziono go w czerwcu do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, a w grudniu do Dachau. Poddawany torturom i zmuszany do nadludzkiego wysiłku fizycznego, został uznany za niezdolnego do pracy. Wywieziony w „transporcie inwalidów” do centrum eutanazyjnego w Schloss Hartheim, zginął w komorze gazowej 6 maja 1942 r.

13 czerwca 1999 r. został beatyfikowany przez Jana Pawła II w grupie 108 duchownych męczenników – ofiar II wojny światowej.

Autor: Redakcja IDMN