80. rocznica śmierci ks. Józefa Prądzyńskiego

80 lat temu, 27 czerwca 1942 r., zginął w Dachau ks. Józef Prądzyński.

Urodził się 2 marca 1877 r. w Żołędowie. Ukończył gimnazjum w Chełmnie. W 1897 r. wstąpił do seminarium duchownego w Gnieźnie, a cztery lata później otrzymał święcenia kapłańskie.

Poza pracą na parafiach prowadził działalność polityczną i społeczną: należał między innymi do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej oraz Towarzystwa Przemysłowców, działał również w Lidze Narodowej. Od 1917 r. był prałatem poznańskiej Kolegiaty p. w. św. Marii Magdaleny. Podejmował działania na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości, które kontynuował w czasie powstania wielkopolskiego. W latach 1918–1919 należał do Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, w której odpowiadał za Wydział Prasy i Propagandy. 25 czerwca 1919 roku, został mianowany przez Naczelną Radę Ludową dziekanem generalnym Wojsk Polskich w byłym zaborze pruskim.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości kontynuował działalność polityczną. Był senatorem I kadencji (1922-27) z ramienia Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej, następnie działał w Obozie Wielkiej Polski. Jednocześnie kontynuował działalność duszpasterską: od 1925 r. sprawował funkcję duszpasterza akademickiego Uniwersytetu Poznańskiego.

Po klęsce w wojnie obronnej w 1939, w październiku tego roku współtworzył w Poznaniu wraz z Kiryłem Sosnowskim i hrabią Adolfem Bnińskim konspiracyjną organizację o charakterze narodowym „Ojczyzna”. Aresztowany 3 maja 1941 roku przez gestapo, został osadzony w Forcie VII w Poznaniu, a następnie w obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie został stracony 27 czerwca 1942 roku.
Pośmiertnie odznaczony krzyżem Virtuti Militari.