91. rocznica śmierci Stanisława Nowodworskiego

91 lat temu, 22 września 1931 r., zmarł Stanisław Nowodworski, prawnik, polityk, minister sprawiedliwości i senator w II RP.

Stanisław Nowodworski urodził się 11 października 1873 roku w Warszawie w rodzinie inteligenckiej. W mieście tym uczęszczał gimnazjum, po czym wyjechał na studia prawnicze do Petersburga. W 1903 roku – po zakończeniu studiów i aplikacji w warszawskim Sądzie Okręgowym – Nowodworski został mianowany adwokatem przysięgłym.

Od 1907 r. brał udział w pracach Stowarzyszenia Robotników Chrześcijańskich – ugrupowania chadeckiego działającego na terenie Królestwa Polskiego. Od 1915 r. był prokuratorem Trybunału przy Komitecie Obywatelskim, a następnie działał przy Straży Obywatelskiej. W 1916 r. wszedł w skład rady miejskiej Warszawy. Był także współzałożycielem Stronnictwa Chrześcijańsko-Narodowego, które reprezentował w latach 1916-1918 w Międzypartyjnym Kole Politycznym – strukturze zrzeszającej organizacje polityczne sympatyzujące z ewakuowanym do Rosji Komitetem Narodowym Polskim.

Od 13 stycznia 1917 r. był więziony przez Niemców w więzieniu w Lauben, a następnie w twierdzy w Modlinie.

W 1919 r. ponownie został wybrany na radnego w Warszawie. W kwietniu tego samego roku otrzymał nominację na sędziego Sądu Apelacyjnego. Od 24 sierpnia 1920 r. do 19 czerwca 1921 r. pełnił funkcję ministra sprawiedliwości w Rządzie Obrony Narodowej Wincentego Witosa, reprezentując przy tym Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Pracy. Na czele tego resortu stanął ponownie od 28 maja do 15 grudnia 1923 r. w drugim rządzie Wincentego Witosa.

W latach 1921-1922 Nowodworski był prezydentem m. st. Warszawy. W 1922 r. wszedł do Senatu reprezentując ChNSP. W maju 1926 r. zrzekł się mandatu senatora, w związku z nominacją na sędziego Sądu Najwyższego. W październiku tego roku mianowano go członkiem Trybunału Kompetencyjnego – sądu szczególnego rozstrzygającego w okresie II RP spory o właściwość pomiędzy sądami i organami administracyjnymi. W 1930 r. został wiceprzewodniczącym Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów RP.

Zmarł w Warszawie. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim.