Marian Barański

Prawnik, propagator idei narodowej oraz obrony życia poczętego, represjonowany działacz Ligi Narodowo-Demokratycznej. Konspiracyjną działalność polityczną rozpoczął w latach pięćdziesiątych XX wieku. Organizator studenckiego ruchu samokształceniowego. Prezes i założyciel pierwszej po wojnie organizacji narodowej, Stowarzyszenia Narodowego im. Romana Dmowskiego, zarejestrowanego 17 stycznia 1989 roku. Zaangażowany również w budowę Stronnictwa Narodowego „Szczerbiec”, którego został wiceprezesem.

Represjonowany i szykanowany przez władze PRL, w roku 1965 został uwięziony pod pozorem napadu rabunkowego na ul. Jasnej w Warszawie, po uwolnieniu, w latach 1977- 1981 założył i prowadził Polski Komitet Obrony Życia, Rodziny i Narodu, przekształcony następnie w Komitet Samoobrony Polskiej. Był to pierwszy jawny projekt o charakterze narodowym. Początkowo nosił nazwę Polski Komitet Obrony Życia i Rodziny, jednak  marca 1978 roku dodano słowo „Naród”. U podstaw PKOŻRiN leżało dążenie do zniesienia aktu prawnego dopuszczającego aborcję – Ustawy z dnia 27 kwietnia 1956 roku o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. z 1956 r. Nr 12, poz. 61). Idea narodziła się w 1976 roku po ujawnieniu się Komitetu Obrony Robotników, co dało asumpt do powołania alternatywy dla tej organizacji. Celem było stworzenie ruchu obrony wartości moralnych, a przede wszystkim dzieci nienarodzonych oraz instytucji rodziny, która zdaniem założycieli była fundamentem niepodległości wewnętrznej Narodu.