12 sierpnia – 107 lat temu zmarł Teofil Waligórski

Teofil Waligórski (ur. 1859) – polityk, publicysta, jeden z założycieli obozu Narodowej Demokracji, w tym Ligi Narodowej. Jeden z najbliższych współpracowników Romana Dmowskiego.

               Pochodził z świętokrzyskiej wsi Mroczków, uczył się w Kielcach a później pracował jako górnik. W 1878 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował w fabryce. Od 1890 r. związany z konspiracją narodową. W 1893 r. został członkiem Ligi Narodowej, w której był wieloletnim członkiem Komitetu Centralnego i Komitetu Krajowego, kierownikiem Ligi na Królestwo Polskiej i z jej ramienia komisarzem na Warszawę. W 1899 r. brał udział w założeniu Towarzystwa Oświaty Narodowej i wszedł w skład jej Koła Głównego. Był też od tego roku redaktorem „Pochodni”, jednego z głównych organów LN, pisma nielegalnie przemycanego ze Śląska do Królestwa Polskiego. Ponadto działał również w Towarzystwie Opieki nad Unitami, w 1904 r. brał udział w pielgrzymce do Rzymu, mającą na celu poinformowanie papieża o prześladowaniach unickich. Pracował m.in. jako administrator dóbr rodziny ks. Czartoryskich w Ojcowie.

Waligórski również był posłem na I Dumy Rosyjskiej. Po jej rozwiązaniu wrócił do Warszawy, gdzie m.in. pracował w redakcjach „Gazety Polskiej” i „Narodu”. Coraz mocniej zapadał na zdrowiu, a choroba serca ostatecznie doprowadziła do jego przedwczesnej śmierci. Zmarł w Ojcowie, został pochowany na cmentarzu w Smardzewicach.