21 maja – 55 lat temu zmarł Michał Kwiatkowski (1883-1966)

21 maja 2021

Wydawca prasowy i dziennikarz. Polityk i poseł chadecki, działacz polonijny we Francji.

Urodził się w Gnieźnie. Angażował się w działalność tajnego Towarzystwa Tomasza Zana, za którą w 1903 r. został aresztowany i wydalony z gimnazjum. Po tym doświadczeniu działał na terenie Pomorza i Kaszub współpracując z grupami agitacyjnymi przy „Gazecie Gdańskiej”, które wspierały polskich kandydatów w wyborach do Reichstagu.

W końcu 1904 r. wyjechał do Westfalii, gdzie związał się w Bochum z redakcją pisma „Wiarus Polski”, a jesienią 1909 r. w miejscowości Hern założył, własne polskie pismo „Narodowiec” (z podtytułem: „gazeta polsko-katolicka dla ludu polskiego na obczyźnie”). Wychodzące przez 80 lat, w nakładach sięgających 40 tys. egzemplarzy, stało się jednym z najważniejszych pism polskiej emigracji.

W 1919 r. Kwiatkowski przybył do Gliwic i włączył się w krzewienie polskości na Śląsku. W momencie wybuchu I powstania uruchomił wydawanie „Sztandaru Polskiego”, a także dwa niemieckojęzyczne tytuły prasowe o propolskim nastawieniu. Stał na czele miejscowego ogniska „Sokoła”, działał w PCK i w Towarzystwie Czytelni Ludowych. Angażował się w akcję plebiscytową. W czerwcu 1922 r., po podziale Górnego Śląska, razem z redakcją „Sztandaru Polskiego” przeniósł się do Rybnika.

W 1922 r. został wybrany posłem Sejmu RP i wraz z żoną, działaczką Narodowej Organizacji Kobiet Haliną Stęślicką-Kwiatkowską, należał do klubu Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy. Po przewrocie majowym wycofał się z polityki.

W 1927 r. wyjechał do Francji i zamieszkał w Lens – stolicy górniczego regionu, będącego największym skupiskiem polskich imigrantów – dokąd już trzy lata wcześniej przeniósł redakcję „Narodowca” i gdzie zakupił drukarnię. Odgrywał ważną rolę w życiu francuskiej Polonii. W kraju pozostawał nadal wydawcą „Sztandaru Polskiego” i „Gazety Rybnickiej”.

W 1940 r., po upadku Francji, trafił do Londynu, gdzie jako reprezentant Stronnictwa Pracy związał się ze strukturami polskich władz na uchodźstwie. Wchodził w skład rady nadzorczej Banku Polskiego, a w latach 1942-1945 był wiceprzewodniczącym II Rady Narodowej RP.

Po zakończeniu wojny powrócił do Francji i zajął się reaktywacją prasy polonijnej.

Zginął w wypadku samochodowym w Vichy. Został pochowany w Lens.

Autor: Redakcja IDMN