23 czerwca – 148 lat temu urodził się ks. Jan Albrecht

Jan Albrecht (1872-1929), duchowny, społecznik, senator, polityk chadecki i publicysta.Urodził się w Tomaszowie Mazowieckim .

Po ukończeniu warszawskiego seminarium w 1897 przyjął święcenia kapłańskie. Był wikarym w Złakowie i Zgierzu, a następnie proboszczem w Łodzi-Widzewie. Całe życie poświęcił służbie Kościołowi i rzeszom robotniczym. W 1905 r. założył Stowarzyszenie Robotników Chrześcijańskich i liczne działające przy nim instytucje humanitarne (noclegownie, giełdy pracy itp.).

W 1919 r, został powołany przez kard. Kakowskiego na głównego patrona i generalnego sekretarza do spraw społecznych przy Warszawskiej Kurii Arcybiskupiej. Był honorowym kanonikiem oraz rektorem kościoła św. Marcina przy ul. Piwnej. Współtworzył w Warszawie Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy (1925) i robotniczą spółdzielnię mieszkaniową ,,Zgoda’‘. Wydawał czasopismo „Pracownik Polski“. Pius XI odznaczył go medalem Pro Ecclesia et Pontifice a w 1925 r. nadał tytuł tajnego szambelana. Aktywność duchowną i społeczną uzupełniały zajęcia polityczne. Ks. prałat Albrecht zasiadał w zarządach Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji i Chrześcijańskiego Zjednoczenia Zawodowego.

Od 1922 r. do śmierci pełnił funkcje senatora z listy chadecko-narodowej. W 1928 r. reprezentował Polskę na Kongresie Katolickich Stowarzyszeń Robotniczych w Kolonii. Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim (kw.315-5-7).