25 października – 103 lata temu Wojciech Korfanty wygłosił ostatnie przemówienie na forum Reichstagu (1918)

Wojciech Korfanty rozpoczął swoją aktywność poselską w Reichstagu w 1903 r., gdy jako pierwszy Polak wybrany z Górnego Śląska wstąpił do Koła Polskiego składającego się dotychczas wyłącznie z posłów z Wielkopolski i Pomorza. Po sześcioletniej przerwie zasiadł w nim ponownie w czerwcu 1918 r., aby w realiach kończącej się I wojny światowej agitować za odłączeniem od Rzeszy ziem należących się historycznie i etnicznie do mającego powstać państwa polskiego.

Dążenia odradzającej się Polski do terenów wchodzących dotąd w skład Niemiec przedstawił w trakcie ostatniego ze swych wystąpień w Sejmie Rzeszy 25 października 1918 r. Doceniając wysoki poziom kultury germańskiej potępił państwo pruskie i prowadzoną przez nie politykę wynarodawiania. Zażądał zwrotu „polskich powiatów Górnego Śląska, Śląska Średniego ― w tym ani jednego powiatu niemieckiego ― Poznania, polskich Prus Zachodnich i polskich powiatów Prus Wschodnich”.

Przemówienie przewodniczącego Koła Polskiego było symbolicznym aktem rozpoczęcia bezpośredniej walki o te ziemie, które on i całe rzesze Ślązaków, Wielkopolan, Pomorzan i Mazurów prowadzili w kolejnych latach. Gdy wobec oświadczenia odnośnie polskości wspomnianych ziem zarzucono mu obrazę uczuć narodowych, odpowiedział: „… nie mam najmniejszego zamiaru ranić uczuć narodu niemieckiego i wierzę, że w nowych warunkach żądanie oddzielenia od Rzeszy polskich obszarów nie może uwłaczać niemieckim uczuciom. Ponadto chciałbym zauważyć, że nas, Polaków, od samego początku parlamentu, od chwili, kiedy wstąpiliśmy do tej izby, traktowano zawsze jako delegatów całego narodu polskiego. I tym jesteśmy także dzisiaj”.

Oponenci zarzucali Korfantemu, że pomylił niemiecki parlament z przyszłym kongresem pokojowym, zaś wszyscy polscy posłowie złożyli oświadczenie o zakończeniu swojego udziału w pracach Reichstagu, tłumacząc decyzję poczuciem przynależności do rodzącej się Polski.