26 czerwca – 131 lat temu urodził się Piotr Dunin-Borkowski (1890-1949)
26 czerwca 2021Publicysta i polityk konserwatywny. Wojewoda lwowski i poznański. Dyplomata w czasach PRL
Był synem słynnego heraldyka, Jerzego Sewera Dunin-Borkowskiego. Urodził się we Lwowie, gdzie w 1909 r. ukończył IV Gimnazjum. Do 1914 r. studiował prawo i historię na uniwersytetach we Lwowie i Wiedniu.
Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został zaangażowany przez Stanisława Vincenza do redagowania pisma „Dziennik VI Armii”.
Należał do grupy konserwatystów lwowskich, którzy po zamachu majowym poparli politykę Józefa Piłsudskiego. Stał we Lwowie na czele oddziału Związku Ziemiańskiego oraz Klubu Zachowawczej Pracy Państwowej.
Od lipca 1927 r. do września 1929 r. działał w administracji państwowej sprawując urząd wojewody, najpierw lwowskiego a następnie poznańskiego.
W okresie międzywojennym publikował m.in. na łamach „Drogi”, „Państwa Pracy” i „Polityki”. Od 1931 r. związał się ze środowiskiem wydawanego przez Jerzego Giedroycia dwutygodnika „Bunt Młodych”. Wydał drukiem broszury „Zagadnienia zmiany podziału administracyjnego” (1930) oraz „Tendencje ustrojowe w Polsce” (1931).
Zajmował się także problematyką narodowościową, uchodząc za „najlepszego znawcę zagadnienia ukraińskiego w Polsce” (ocenił go w ten sposób Adolf Bocheński w słynnej książce „Między Niemcami a Rosją”). Na przełomie 1932/1933 uczestniczył w powołaniu pisma „Biuletyn Polsko-Ukraiński”. Był konsekwentnym zwolennikiem, wymierzonej przeciw Sowietom, współpracy z Ukraińcami.
W okresie II wojny światowej ukrywał się w majątku we wsi Wójcza koło Pacanowa. Brał udział w rozmowach prowadzonych przez Delegaturę Rządu RP i Armię Krajową z Ukraińską Główną Radą Wyzwoleńczą w sprawie zawieszenia broni i unormowaniu stosunków politycznych.
We wrześniu 1944 r. zamieszkał w Lublinie, a pod koniec t. r. w Krakowie, gdzie pracował w Instytucie Badawczo-Leśnym w Krakowie. W 1946 r. wyjechał do Rzymu i rok później objął funkcję konsula generalnego.
Zmarł 19 maja 1949 r. na serce w dniu odwołania z tej funkcji. Został pochowany w Rzymie.