9 marca – 76 lat temu zmarł br. Jerzy Musiał SJ (1919-1945)

Kleryk, jezuita, Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Urodził się w Warszawie. W lipcu 1936 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego w Kaliszu. Wybuch II wojny światowej zastał go w nowicjacie zakonu przy kolegium jezuitów w Pińsku.

Po wejściu sowietów razem ze współbraćmi podjął próbę ucieczki do Lublina znajdującego się w niemieckiej strefie okupacyjnej. Aresztowany po drodze przez Białorusinów, został postawiony przed plutonem egzekucyjnym i w ostatniej chwili uratowany przez czerwonoarmistów.

W Lublinie, do którego dotarł w listopadzie 1939 r., został aresztowany przez Niemców i uwięziony na Zamku. W czerwcu 1940 r. został przewieziony do KL Sachsenhausen, a pół roku później dp KL Dachau – głównego obozu koncentracyjnego dla księży katolickich. Uczestniczył w obozowym ruchu oporu. W maju 1944 r. skierowano go do KL Mauthausen–Gusen, gdzie niewolniczo pracował w kamieniołomach. Całkowicie wyczerpany powrócił w grudniu t. r. do KL Dachau, gdzie wraz z 32 polskimi duchownymi na czele z ks. Stefanem Frelichowskim, zgłosił się do pomocy chorym na tyfus. Zmarł zarażony tą chorobą, 50 dni przed oswobodzeniem obozu przez wojska amerykańskie.

Jest jednym z grupy 122 Sług Bożych – polskich męczenników z okresu II wojny światowej, wobec których 17 września 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny.