Profesor Janusz Odziemkowski

W 1974 r. ukończył studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku Historia. W 1983 r. na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę doktorską pt. Wieś w przygotowaniach kraju na wypadek wojny i w kampanii wrześniowej. W 1998 r. na Akademii Teologii Katolickiej uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. Polskie duszpasterstwo wojskowe 1914-1945). W 2012 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych (książka profesorska pt. Piechota polska w wojnie z Rosją bolszewicką 1919-1920). Od 2013 r. profesor zwyczajny.

W latach 1978-1989 działał w opozycji demokratycznej w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, Młodej Polsce oraz Grupie Specjalnej „Armenia”. W latach 1982-1987 sekretarz naukowy Słownika Biograficznego Katolicyzmu Społecznego w Polsce, następnie w 1983-1985 pracownik naukowy w  Ośrodku Dokumentacji i Studiów Społecznych. W latach 1987-1990 r. kierownik zespołu do badań nad ruchami młodzieżowymi w Europie XX wieku w Ośrodku Chrześcijańskiej Myśli Społecznej „Augustinum”. Równocześnie w 1987-1990 archeolog i sekretarz resortowego programu badawczego poświęconego historii stosunków polsko-niemieckich w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN. W latach 1990-1992 doradca wiceministra Obrony Narodowej, szef sekretariatu wiceministra Obrony Narodowej. W 1992-1994 kierownik urzędu d.s. kombatantów i osób represjonowanych, w latach 1991-1998 współpracownik Atlantic Council. Brał udział w wielu konferencjach w Belgii, USA, Kanadzie, Holandii, Niemczech poświęconych funkcjonowaniu władz wojskowych w systemach demokratycznych.

W latach 1995-2002 adiunkt w Wojskowym Instytucie Historycznym, a w latach 2002-2006 profesor nadzwyczajny na Akademii Obrony Narodowej, kierownik katedry Europeistyki.  W 1997 r. rozpoczął pracę na Akademii Teologii Katolickiej – następnie UKSW gdzie jest zatrudniony do chwili obecnej. Na tamtejszym Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW w latach 2002-2020 r. m.in. kierownik studiów niestacjonarnych na kierunku Historia, prodziekan, kierownik zespołu do badań nad totalitaryzmami,  katedry i zespołu do badań nad historii wojskowości. W latach 2006-2009 pracował również w Wojskowym Biurze Badań Historycznych na stanowisku głównego specjalisty

Dorobek naukowy obejmuje ok. 50 książek i ok. 150 artykułów z zakresu historii duszpasterstwa wojskowego, relacji między wojskiem i społeczeństwem w II Rzeczypospolitej, walk o niepodległość, wojny Polski z Rosją  bolszewicką 1919-1920, międzynarodowych konfliktów zbrojnych.

Artykuły naukowe m.in. na łamach periodyków: „Wojskowy Przegląd Historyczny”, „Przegląd Historyczno-Wojskowy”, „Bellona”,  „Niepodległość i Pamięć”, „Chrześcijanin w Świecie”, „Mówią Wieki”, „Przegląd Tomistyczny” itp. Także wiele artykułów popularnonaukowych na łamach „Wrocławskiego Tygodnika Katolików”, „Polski Zbrojnej”, „Ładu” „Stolicy”, „Rzeczypospolitej”, „Idziemy”.

W latach 1996-2010 członek lub przewodniczący szeregu rad naukowych, komisji, autor wielu ekspertyz i recenzji zlecanych m.in. przez Ministerstwo Obrony Narodowej, Parlament, IPN, Główną Komisję do nadawania stopni i tytułów naukowych recenzentem i konsultant szeregu filmów dokumentalnych o tematyce historyczno-wojskowej, wystaw, ekspozycji. Przez 5 lat kierownik ogólnopolskiej olimpiady tematycznej Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego.